Turystyka – Szlaki

SZLAK CZERWONY
DWORZEC PKP – Kościuszki – Powstańców Wlkp. – kamienie księcia Radolina – grodzisko Cząszczew – osada nadleśnictwa – staw Zdrój – Wilkowyja – Bachorzew – Słupia – Słowików – ul. Wrocławska – Rynek – Al. Niepodległości – ul. Dworcowa – DWORZEC PKP (30,2 km)

Ruszamy z dworca przez kładkę nad torami, dalej idziemy ul. Paderewskiego i Kościuszki. Po prawej stronie gimnazjum z 1909 r. (dziś Zespół Szkół Ogólnokształcących). Idziemy dalej ul. Szubianki do skrzyżowania z Aleją Powstańców Wlkp. Po przejściu odcinka ul. Warcianą trafiamy do kompleksu leśnego Zdrój. Po przekroczeniu drogi do Leszna na trasie dwa głazy narzutowe. Legenda głosi, że zamieniony w kamień książę Radolin został w ten sposób ukarany za polowanie w wigilijny wieczór. Osobliwością przyrodniczą Zdroju są wyrastające z jednego pnia cztery dęby (po przekroczeniu torów kolejowych Jarocin – Leszno, kiedy szlak skręca na zachód, musimy udać się nieoznakowanym duktem na północ – ok. 350m). W rejonie zachodniej granicy Zdroju resztki średniowiecznego gródka w postaci grodziska. Szlak prowadzi teraz na północ, po czym skręca na południowy wschód. Tu zaczyna częściej dominować drzewostan iglasty, a krajobraz przypomina okolice podgórskie. Po minięciu osady leśnej przecinamy drogę Poznań-Katowice (krajowa „11”), dukt doprowadzi nas nad staw Zdrój, a następnie w kierunku Wilkowyi. Będąc w miejscowości należy zwrócić uwagę na zabytkowy dwuprzęsłowy mostek. Zbaczając na chwilę ze szlaku możemy dojść do nieczynnego młyna, opisywanego przez J. Iwaszkiewicza. Po opuszczeniu wsi od strony południowej znajdziemy się w lesie w dolinie rzeki Lutyni, a wkrótce potem – w osadzie Bachorzew. Po minięciu drogi Jarocin – Rychwał szlak prowadzi na podmokłą polanę, między drzewami, w dole urwiska możemy podziwiać meandrującą Lutynię. W Słupi mijamy XIX – wieczny pałac. Dalej szlak biegnie drogą asfaltową Wola Książęca – Jarocin, a później – ścieżką leśną aż do domostw osady Słowików, a następnie do bazy wojskowej i strzelnicy. Po ponownym przekroczeniu drogi nr „11”, tym razem od strony południowej miasta, znajdziemy się ponownie w jego granicach administracyjnych. Uliczkami osiedla domków jednorodzinnych dotrzemy do ul. Wrocławskiej i do rynku. W jego pobliżu kościół św. Jerzego z wieżą z ażurowym hełmem, na rynku ratusz i kościół św. Marcina. Kierując się Al. Niepodległości, miniemy gmach poczty z początku XX w. Szlak kończy się przed zabytkowym Dworcem Kolejowym.

SZLAK ZIELONY
DWORZEC PKP – Al. Niepodległości – Rynek – Pałac Radolińskich – las Zdrój – Wilkowyja – Tarce – Lisew – Żerków – Brzostków – ŚMIEŁÓW (24,5 km)

Po opuszczeniu dworca kierujemy na ul. Dworcową i Al. Niepodległości, którą docieramy do rynku. Ulicą Św. Ducha schodzimy w dół, przekraczamy drogę Poznań – Katowice oraz Jarocin – Rychwał i wchodzimy do parku miejskiego. Po lewej stronie Skarbczyk, pozostałość po średniowiecznej siedzibie Zarembów, po prawej amfiteatr, a za nim ruina kościoła Św. Ducha z 1516 r. Nieco w górę Pałac Radolińskich z połowy XIX w. Dalej szlak biegnie parkiem miejskim, a następnie szeroką drogą obsadzoną wiązami, przecinającą pola uprawne. Nią docieramy do wschodniej ściany lasu Zdrój. Wąską ścieżką schodzimy w dół po krawędzi jaru, w otoczeniu gęstego boru mieszanego. Zmieniając kierunek z północnego na wschodni, dochodzimy do szlaku czerwonego i znajdujemy się na leśnym trakcie prowadzącym do Wilkowyi. W centrum miejscowości przekraczamy Lutynię zabytkowym kamiennym mostkiem, przechodzimy obok kościoła p.w. św. Wojciecha i kierujemy się do Tarzec. Po dotarciu do osady wkraczamy do parku krajobrazowego, przylegającego do pałacu Gorzeńskich z 1871r. Szlak przeprowadza przez niewielką, ale malowniczą kotlinę ze stawami. Nieco wcześniej, przy skarpie, w otoczeniu świerków, figurka Matki Bożej z Lourdes. Długi spacer przez nieco podmokły las liściasty kończy się na polanie, z której roztacza się rozległy widok na pofalowany teren z wyraźnym wzniesieniem od strony zachodniej, zwanym Pagórem Łuszczanowa. Dróżką wśród pól, a później drogą asfaltową dochodzimy do zabudowań wsi Lisew, a następnie wąską ścieżką prowadzącą na wschód przekraczamy po raz drugi Lutynię, tym razem drewnianą kładką. Ulicami Ceglaną i Parkową docieramy do centrum Żerkowa. Po drodze mijamy basen kąpielowy, boiska i korty tenisowe oraz przylegający do nich park miejski. Przechodząc pod zabytkową bramą wchodzimy na ul. Kościelną. W górze – barokowy kościół p.w. św. Stanisława. Ul. Jarocińska doprowadza nas do rynku, którego środek zajmuje niewielki skwer zieleni, wokół piętrowe domy kalenicowe, w większości z końca XIX w. Nad południową pierzeją góruje pobliska wieża przekaźnikowa z 1962 r. Kierujemy się w ul. Mickiewicza, za dawnym kościołem ewangelickim, wchodzimy w wysokopienny bór sosnowy i wspinamy się na szczyt Łysej Góry (161 m n.p.m.). Podczas zejścia możemy podziwiać okolicę, w tym klasycystyczny kościół w miejscowości Brzostków. Obok kościoła schodzimy do drogi asfaltowej Raszewy – Lgów. Na wprost dwór z końca XIX w. oraz spichlerz w formie budowli obronnej. W oddali widoczny pałac w Śmiełowie, w którym mieści się Muzeum im. A. Mickiewicza. Stamtąd szlak zielony wiedzie przez Lgów, Dębno, Nowe Miasto nad Wartą, Książ Wielkopolski, Dolsk i Kościan do Ziemina.

SZLAK ŻÓŁTY
DWORZEC PKP – Paderewskiego – Wrocławska – Ciświca – Golina – Borzęcice – Trzebin – DOBRZYCA (19,8 km)

W centrum Jarocina przebieg szlaku pokrywa się częściowo z trasą szlaku czerwonego. W okolicach południowo – wschodnich rogatek miasta szlak wkracza w kompleks leśny, a następnie biegnie wśród zabudowań dzielnicy Ciświca i doprowadza do Goliny. Odbijając w kierunku zachodnim, możemy dotrzeć do miejscowego sanktuarium, tj. drewnianego kościoła p.w. św. Andrzeja z II poł. XVII w. z cudownym obrazem Matki Bożej Pocieszenia i polichromią Wiktora Gosienieckiego. Z Goliny trasa wiedzie najpierw w kierunku południowym, a następnie południowo – wschodnim i prowadzi przez dość monotonny krajobraz, w którym dominują łąki i pola. Mijając Zakrzew możemy obejrzeć eklektyczny pałac z 1886 r. i przylegający park z pomnikowymi drzewami. Dalsza część szlaku biegnie szosą Wałków – Dobrzyca. Na rynku w Dobrzycy obejrzymy drewniany kościół, wzniesiony w 1778 r. z rokokowym wyposażeniem wnętrza, a 200 m dalej zespół parkowo – pałacowy, na który składają się pałac klasycystyczny z lat 1798-99 z czterokolumnowym portykiem oraz budowle romantyczne rozlokowane w parku krajobrazowym. Szlak żółty prowadzi dalej przez Lutynię, Gołuchów, Lewków, Ostrzeszów, Bolesławiec do miejscowości Gola.

NADWARCIAŃSKA DROGA ŚW. JAKUBA

Trasa piesza Nadwarciańskiej Drogi Świętego Jakuba oznaczona symbolem muszli i żółtymi strzałkami liczy ponad 100 km i jest zaplanowana w taki sposób, aby łączyć miejsca związane z kultem św. Jakuba oraz inne ciekawe obiekty kulturalne i przyrodnicze. Szlak ma charakter dojściowy do wielkopolskiej Drogi Św. Jakuba prowadzącej z Gniezna do Głogowa a dalej przez Zgorzelec, Pragę, Bawarię, Szwajcarię i Francję do Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Znaczna część trasy przebiega wzdłuż wcześniej wyznakowanych pieszych i rowerowych szlaków turystycznych. Wychodzi z Lądu nad Wartą – dawniej klasztor Cystersów, obecnie Salezjanów. W klasztorze znajduje się najstarszy w Polsce fresk św. Jakuba z XIV w. Kończy się natomiast w miejscowości Lubiń – klasztor Benedyktynów. Po drodze m.in. Wrąbczynek, Białobrzegi, Pyzdry, Tarnowa, Spławie, Nowa Wieś Podgórna, Chlebowo, Mikuszewo, Rudki, Franulka, Miłosław (z kościołem św. Jakuba), Czeszewo, Orzechowo, Dębno, Wolica Kozia, Nowe Miasto nad Wartą, Komorze, Rogusko, Gogolewo, Książ Wlkp., Brzóstownia, Włościejewki, Błażejewo (kościół św. Jakuba), Ostrowieczno, Dolsk, Łagowo. Trasa szlaku częściowo wiedzie wzdłuż lub w pobliżu rzeki Warta oraz obejmie tereny należące do dwóch parków krajobrazowych: Nadwarciańskiego i Żerkowsko-Czeszewskiego.

Zobacz: ulotkę | więcej informacji

SZLAKIEM JAROCIŃSKICH MURALI

Muzeum Regionalne w Jarocinie, na bazie działalności wystawienniczej Galerii Skarbczyk, projektem Z KONTRKULTURY W POPKULTURĘ od 2012 roku uczestniczy w sztuce miejskiej. Dzięki niemu w różnych rejonach Jarocina pojawiają się naścienne malowidła, wprowadzające do przestrzeni publicznej elementy sztuki wizualnej. Rokrocznie zaproszeni przez Muzeum artyści z nurtu street-art i graffiti wykonują wielkoformatowe obrazy na ścianach infrastruktury mieszkaniowej, komunalnej, energetycznej.

Równorzędnie z malowaniem murali zaproszeni artyści prowadzą warsztaty dla młodzieży. Założeniem warsztatów jest próba stopniowego opanowania „nielegalnie” powstających napisów na zabudowie miejskiej poprzez kanalizację twórczej energii młodzieży, interesującej się street-artem czy graffiti w proces kształtowania wizerunku miasta.

Odbiorcami powstających prac są przede wszystkim okoliczni mieszkańcy, dla których dzieła z pobliskich elewacji są kontekstem najczęstszych zderzeń z współczesnym malarstwem.

Zobacz: mapę | więcej informacji

INNE SZLAKI PIESZE

Przez Żerkowsko-Czeszewski Park Krajobrazowy przebiegają trzy szlaki turystyczne. Pierwszy z nich, to prowadzący od strony południowej, szlak żółty. Aby dostać się w rejon parku swą wędrówkę musimy rozpocząć w miejscowości Orzechowo. Następnie kierujemy się w stronę Czeszewa. Tu szlak żółty łączy się ze szlakiem niebieskim. Szlak niebieski biegnie od Miłosławia przez Sarnice, Czeszewo, aż do przeprawy promowej na Warcie. My kontynuujemy wędrówkę i przeprawiamy się na drugi brzeg Warty turystycznym promem „Nikodem”. Szlak żółty i niebieski są odnogami głównego szlaku zielonego, zwanego mickiewiczowskim.

W rezerwacie „Czeszewski Las” znajdują się trzy ścieżki turystyczne: „Stare Dęby” (atrakcją są tu trzy pomnikowe dęby i kamień upamiętniający pobyt H. Sienkiewicza), „Starorzecze” , ukazująca zmieniający się krajobraz rzeki, starorzecza oraz las łęgowy i grądowy oraz ścieżka „Nad Lutynią”, która wiedzie przez nadrzeczne łęgi, starorzecza, śródleśne łąki oraz stanowisko archeologiczne.

TRASY NORDIC WALKING

Trasa nr 1 i 2 – „Kozia”

Trasa nr 1 rozpoczyna się na skrzyżowaniu w Wolicy Koziej i biegnie około 130 metrów drogą publiczną z Wolicy Koziej w kierunku Dębna, po czym skręca w prawo mocno pod górę w las. Po pokonaniu podejścia trasa skręca w lewo, mija z lewej niewielką kapliczkę i dalej prowadzi prosto dochodząc do skrzyżowania, które przecina na wprost. Następnie trasa prowadzi znowu prosto doprowadzając do pola, gdzie drogą na skraju lasu z lewej biegnie prosto, potem lekko w lewo w dół docierając do gospodarstwa, które mija z lewej, a następnie do asfaltowej drogi, którą przecina. W tym miejscu trasa wkracza na drogę pomiędzy polami uprawnymi i wiedzie prosto, skręca w lewo docierając do drogowskazu – rozwidlenia trasy nr 1 i trasy nr 2, gdzie skręca w prawo. Następnie trasa prowadzi do skraju lasu, gdzie skręca w lewo aby po około 100 m skręcić w prawo w las. Dalej leśną drogą trasa biegnie znowu prosto docierając do linii energetycznej pod którą skręca w lewo, po odcinku 380 m znowu skręca w lewo i prowadząc cały czas prosto dociera do sporego leśnego skrzyżowania, które przecina na wprost i zaraz za nim skręca pod górę w lewo. Po pokonaniu wzniesienia trasa dociera do rozstaju dróg na którym skręca w prawo i wiedzie dalej prosto aż do momentu wyjścia na skraj lasu, gdzie trasa nr 1 łączy się z trasą nr 2. Po wyjściu z lasu trasa nr 1 skręca w prawo i biegnie jarem w dół skręcając po lekkim łuku w lewo. Następnie trasa dociera ponownie do asfaltowej drogi, którą przecina i wprowadza na utwardzoną drogę biegnącą w kierunku Wolicy Koziej. Drogą tą trasa wiedzie przez około 600m, a potem skręca w lewo w las i prowadzi jarem pod górę do skrzyżowania , na którym skręca w prawo. Dalej trasa prowadzi cały czas prosto przecinając dwa skrzyżowania na wprost. Po drugim skrzyżowaniu biegnąc lekko w dół, trasa doprowadza leśnej ścieżki, na której skręca w lewo i prowadząc lekko pod górę dociera do skrzyżowania, gdzie skręca w prawo zamykając pętlę. Następnie przebytą już wcześniej drogą prowadzi prosto, mija tym razem z prawej kapliczkę, za którą skręca w prawo i prowadzi w dół do utwardzonej drogi, skręcając na niej w lewo i doprowadzając do punktu mety/startu w Wolicy Koziej.

Trasa nr 2 rozpoczyna się na skrzyżowaniu w Wolicy Koziej i biegnie około 130 metrów drogą publiczną z Wolicy Koziej w kierunku Dębna, po czym skręca w prawo mocno pod górę w las. Po pokonaniu podejścia trasa skręca w lewo, mija z lewej niewielką kapliczkę i dalej prowadzi prosto dochodząc do skrzyżowania, które przecina na wprost. Następnie trasa prowadzi znowu prosto doprowadzając do pola, gdzie drogą na skraju lasu z lewej biegnie prosto, potem lekko w lewo w dół docierając do gospodarstwa, które mija z lewej, a następnie do asfaltowej drogi, którą przecina. W tym miejscu trasa wkracza na drogę pomiędzy polami uprawnymi i wiedzie prosto, skręca w lewo docierając do drogowskazu – rozwidlenia trasy nr 1 i trasy nr 2, gdzie dalej prowadzi między polami prosto. Następnie na skraju lasu trasa nr 2 łączy się z trasą nr 1i dalej biegnie jarem w dół skręcając po lekkim łuku w lewo. Następnie trasa dociera ponownie do asfaltowej drogi, którą przecina i wprowadza na utwardzoną drogę biegnącą w kierunku Wolicy Koziej. Drogą tą trasa wiedzie przez około 600m, a potem skręca w lewo w las i prowadzi jarem pod górę do skrzyżowania , na którym skręca w prawo. Dalej trasa prowadzi cały czas prosto przecinając dwa skrzyżowania na wprost. Po drugim skrzyżowaniu biegnąc lekko w dół, trasa doprowadza leśnej ścieżki, na której skręca w lewo i prowadząc lekko pod górę dociera do skrzyżowania, gdzie skręca w prawo zamykając pętlę. Następnie przebytą już wcześniej drogą prowadzi prosto, mija tym razem z prawej kapliczkę, za którą skręca w prawo i prowadzi w dół do utwardzonej drogi, skręcając na niej w lewo i doprowadzając do punktu mety/startu w Wolicy Koziej.

Trasa nr 3 – „Rumiankowa”

Trasa nr 3 zaczyna przebieg chodnikiem po stronie skwerku wzdłuż ulicy Poznańskiej w kierunku Rynku, następnie zaraz w miejscu przejścia dla pieszych przecina ulicę Poznańską i wiedzie chodnikiem, lewą stroną ulicy, aż do Rynku. Przy Rynku trasa skręca w prawo przecinając ulicę Poznańską w miejscu przejścia dla pieszych i wiedzie chodnikiem wzdłuż ulicy Jarocińskiej, docierając do kolejnego przejścia dla pieszych, gdzie przecina ulicę Jarocińską i wprowadza na asfaltowy odcinek drogi z wydzielonym pasem dla ruchu pieszo-rowerowego. Przez około 780 m trasa wiedzie wzdłuż drogi Jarocińskiej, po czym skręca w lewo w las tuż za ostatnią zabudowaną posesją. Następnie trasa prowadzi leśną ścieżką do skrzyżowania, na którym skręca w prawo i dalej lekko pod górę prowadzi do pola, gdzie skręca w lewo. Dalej ścieżką pomiędzy lasem i polem wprowadza w las, gdzie dociera do skrzyżowania na którym skręca w prawo rozpoczynając pętlę. Trasa biegnie ścieżką leśną, skręcając po łuku w lewo i wyprowadzając do asfaltu przy szkole w Klęce, na którym skręca w prawo, a następnie po około 190 metrach skręca w lewo wchodząc na utwardzaną drogę pomiędzy Klęką a Wolicą Kozią. Tą drogą trasa wiedzie przez około 1,4 km, gdzie przy samotnym domu stojącym po prawej stronie drogi, mocno (niemal zawracając) skręca w lewo i wchodzi na teren leśny. Dalej trasa wiedzie prosto przez las aż do sporego leśnego skrzyżowania, na którym skręca w lewo w wąską ścieżkę, z której po 140 metrach skręca w prawo. Tym odcinkiem trasa biegnie prosto docierając do drogi leśnej, na której skręca w lewo. Następnie z leśnej drogi, trasa skręca w prawo i znowu prowadzi leśną ścieżką po łuku w lewo i lekko pod górę, a dalej na wprost do skrzyżowania leśnego, na którym zamyka pętlę. Na skrzyżowaniu aby wrócić trasa skręca w prawo i znowu prowadzi na wprost prze z las, potem skrajem pola i lasu i znowu lasem aż do posesji z domem, które trasa mijała wychodząc w początkowej fazie z miasta. Następnie wzdłuż ulicy Jarocińskiej i Poznańskiej trasa prowadzi z powrotem do miejsca startu i mety.

Trasa nr 4 – „Pod krzywą sosną”

Trasa nr 4 swój przebieg rozpoczyna od ulicy Poznańskiej prowadząc jej odnogą w dół w kierunku rzeki Warty. Po 360m mija po prawej boisko piłki nożnej, a następnie przecina krótki zalesiony odcinek i dociera do brzegu rzeki Warty gdzie skręca w lewo. Dalej trasa wiedzie wzdłuż rzeki, pod drogą nr 11 i doprowadza na górę starego nadbrzeża, na którym skręca w lewo wchodząc na asfaltowy odcinek. Następnie trasa biegnie po starym moście dawną drogą i dociera do sporego placu parkingowego, gdzie mijając po prawej bar gastronomiczny wkracza w las wiodąc po drodze będącej ulicą Leśną. Po około 140 m z ulicy Leśnej trasa skręca w prawo i dociera do leśnego skrzyżowania, na którym skręca lekko w lewo wprowadzając na odcinek drogi biegnący wzdłuż rzeki Warty. Po około 1,2 km trasa doprowadza do łąki, na której skręca w lewo i prowadzi ponownie do ulicy Leśnej. Na skrzyżowaniu trasa prowadzi w prawo ulicą Leśną i zaraz niemal zawracając skręca ponownie w lewą stronę wprowadzając w las. Leśnymi ścieżkami trasa biegnie przez 1km do wyraźnie zarysowanej drogi gdzie skręca w lewo. Po skręcie trasa prowadzi cały czas prosto i dociera po raz drugi do placu parkingowego, na którym zamyka pętlę. Dalej, trasa przecina plac parkingowy na wprost i prowadzi z powrotem starą drogą oraz nadbrzeżem Warty i odnogą ulicy Poznańskiej do mety.

Źródło: Urząd Gminy Nowe Miasto
Więcej informacji na stronie: www.gmina-nowe-miasto.pl

SZLAKI KAJAKOWE

Ziemię Jarocińską trzeba koniecznie poznać z perspektywy kajaka, rezerwując sobie czas na zwiedzanie licznych zabytków i atrakcji przyrodniczych, położonych na szlaku kajakowym. Z każdą taką wyprawą wiąże się niepowtarzalne piękno wodnych i leśnych uroczysk, panoramy rzecznych dolin, czyste powietrze, wypełnione głosami natury czy zaskakujące spotkania ze skrzydlatymi i czworonożnymi mieszkańcami tych terenów. Do spływów kajakowych bez ograniczeń nadają się zarówna rzeka Warta jak i Prosna, są to szlaki łatwe, dostępne dla spływów indywidualnych jak i masowych. Dla bardziej zaprawionych kajakarzy wyzwaniem będzie spływy Lutynią i Lubieszką, są one bowiem bardzo trudne, wymagają większych umiejętności i co najważniejsze – możliwe są tylko przy wysokim stanie wody.

Rzeką Prosną
Startujemy w miejscowości Nowa Wieś (0 km), płyniemy rzeką Prosną pod mostem drogowym (2,5km), mijajmy miejscowości Szymanowice, Górki Tomickie. Następnie płyniemy w kierunku płn.-zach. zostawiając za sobą most łączący Lisewo i Kretków (10km). Po krótkim czasie dopłyniemy do Chwałowa. Od tego momentu rzeka Prosna wielokrotnie zmienia kierunek swojego biegu, to płynąc na wschód to z kolei na zachód. Pokonanie tych kilku zakrętów nie powinno kajakarzom sprawić trudności. Następnie mijamy Rudę Komorskią (16,7 km), a po chwili dopłyniemy do miejscowości Modlica (18,5 km), tu Prosna ma swoje ujście do Warty. Całość trasy liczy 19,5 kilometra.

Rzekami Prosną i Wartą
Spływ zaczynamy na rzece Prośnie w miejscowości Ruda Komorska, następnie mijamy miejscowość Modlica. Docieramy do miejsca gdzie Prosna uchodzi do Warty. Przepływamy obok przeprawy promowej z Nowej Wsi Podgórnej do Pogorzelicy, obok rezerwat Czeszewski Las, w którym ukryte są starorzecza Warty. Na brzegiem widać starą leśniczówkę, obecnie mieści się tu centrum edukacji leśnej w Czeszewie. Funkcjonuje tu prom turystyczny Nikodem, przewożący turystów z Czeszewa w rejon rezerwatu, na drugi brzeg Warty. Dalej mijamy ujście Lutyni do Warty, znajdujemy się na wysokości miejscowości Orzechowo, z daleka widać zabudowania fabryki. Kolejną miejscowością na trasie spływu jest Dębno, tu mijamy ostatnią już towarzyszącą nam przeprawę promową. Na lewym brzegu podziwiać można uroki rezerwatu Dębno nad Wartą. Płyniemy dalej na zachód, mijając Hermanów. Widoczny z daleka most drogowy (po którym biegnie krajowa „11”) informuje, że dopływamy do Nowego Miasta nad Wartą. Tu, na przystani Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, kończymy spływ. Trasa liczy 28 kilometrów.

Inne warianty z wykorzystaniem Prosny i Warty:
Lisewo (Prosna) – Nowe Miasto n. Wartą, długość 35 km
Lisewo (Prosna) – Pogorzelica (Warta), długość 15 km
Ruda Komorska (Prosna) – Czeszewo (Warta), długość 15 km
Ruda Komorska (Prosna) – Dębno (Warta), długość 21 km
Pogorzelica (Warta) – Nowe Miasto n. Wartą, długość 20 km

Rzeką Lutynią
Trasa ta możliwa jest do pokonania jedynie przy wysokim stanie wody i koniecznie etapami. Najciekawszy i zarazem najtrudniejszy, to tzw. przełom Lutyni. Startujemy w miejscowości Wola Książęca – Słupia (0 km), niedaleko tamy na Lutyni znajduje się urokliwy pałacyk. Dalej kierujemy się w stronę Bachorzewa, tu Lutynia przyjmuje bardzo ciekawe formy, jest to jeden z najpiękniejszych odcinków spływu. Momentami Lutynia przyjmuje cechy rzeki górskiej – nurt gwałtownie przyspiesza, na kamieniach tworzą się bystrza, a dodatkowo zwalone drzewa nie ułatwiają sterowania kajakiem. Spłynięcie zaledwie kilku kilometrów zajmuje kilka godzin. Tak docieramy do Wilkowyi, mijamy dawny młyn (6 km), opisywany przez J. Iwaszkiewicza. Przy moście (8 km) można zakończyć I etap spływu. Następnie kierujemy się na północ, na 11 km Lutynia przyjmuje wody Lubieszki i zaraz „ucieka” na płn.-wsch. w stronę Ludwinowa. W Podlesiu (19 km) jest dogodne miejsce do rozpoczęcia kolejnego etapu spływu Lutynią. Przepływamy przez obszary Pradoliny Warciańskiej, docieramy do Śmiełowa (26 km). Kierujemy się na zachód, rozpoczyna się bardzo urokliwy fragment trasy, a wokół napotkamy ślady bytowania bobrów w postaci zwalonych drzew. Za drewnianym mostkiem (31,5 km) mijamy granicę rezerwatu Lutynia. To już ostatnie kilometry spływu tym szlakiem. Kajakarze będą musieli się jeszcze zmierzyć z kilkoma naturalnymi przeszkodami zanim dopłyną do ujścia Lutyni do Warty. Trasa liczy 35 kilometrów, wymaga już pewnych umiejętności i większego obycia z kajakiem. Zalecana do spływania z asekuracją ze względu na zwałkowy charakter rzeki w górnym i dolnym biegu.

Etapy spływu Lutynią:
Wola Książęca – Wilkowyja, tzw. przełom Lutyni, długość 8 km
Wilkowyja – most Podlesie, długość 11 km
Podlesie – ujście Lutyni do Warty, długość 16 km

PRZEPRAWY PROMOWE

Dębno nad Wartą
Przeprawa promowa z Dębna do Orzechowa. Niedaleko most kolejowy. Idąc wałem dotrzemy w rejon Żerkowsko – Czeszewskiego Parku Krajobrazowego oraz w miejsce ujścia Lutyni do Warty.

Prom turystyczny Nikodem
Turystyczna przeprawa promowa z terenów Żerkowsko – Czeszewskiego Parku Krajobrazowego na drugą stronę Warty. Obok Centrum Edukacji Leśnej w Czeszewie, a nieco dalej – miejsce ujścia Lutyni do Warty.

Pogorzelica
Przeprawa promem przez rzekę Wartę pomiędzy Nową Wsią Podgórną a Pogorzelicą. Niedaleko miejsce ujścia Prosny do Warty.

SZLAK HISTORII GMINY NOWE MIASTO NAD WARTĄ

Szlak historii gminy Nowe Miasto nad Wartą to propozycja pasjonującej wyprawy do piętnastu miejsc. Każde z nich odsłania inną kartę z historii, zilustrowaną archiwalnymi zdjęciami i pocztówkami (zobacz ulotkę). Podążając tymi śladami odwiedzimy:

Nowe Miasto nad Wartą
Wieś gminna położona na lewym brzegu Warty. Podczas Wiosny Ludów przeniesiono tu obóz powstańczy z Wrześni. Gotycki kościół p.w. Świętej Trójcy z XV wieku z renesansowym wyposażeniem. Nad Wartą XIX-wieczny spichlerz i dwa przęsła starego mostu. Zabytkowy rynek i Kopiec.

Dębno
Stara wieś wzmiankowana już w XIII wieku. Z lat 1440-1447 pochodzi gotycki kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, wewnątrz kościoła na szczególną uwagę zasługują cenne obrazy z XVI i XVII wieku.

Klęka
Wieś wzmiankowana w 1299r., gdy książę Władysław Łokietek pod Klęką zrzekł się ziem Wielkopolski, Pomorza i Kujawa na rzecz króla czeskiego Wacława II. Klęka była główną siedzibą Hermanna Kennemanna jednego z twórców „Hakaty”. Pośrodku wsi zachował się pałac zbudowany w 1870 roku dla Kennemannów oraz park krajobrazowy ze stawem i wiekowym zadrzewieniem. Obecnie Klęka jest ośrodkiem uprawy i przerobu ziół. Wcześniejszy „Herbapol” po przekształceniu w spółkę akcyjną należy do międzynarodowej grupy firm zielarskich „Martin Bauer”.

Szypłów
Znajduje się tu pałac z końca XVIII wieku, gruntownie przebudowany w połowie XIX wieku otoczony parkiem krajobrazowy rozplanowanym na przełomie XVIII i XIX w.

Skoraczew
We wsi znajduje się park krajobrazowy z bardzo cennym drzewostanem. W parku wznosi się eklektyczny pałac dobudowany do parterowego dworu z lat osiemdziesiątych XIX wieku.

Kruczyn
We wsi stoi dwór z 2 połowy XIX wieku, który został przebudowany w XX wieku. Obok znajdują się zabudowania folwarczne z końca XIX wieku.

Boguszynek
We wsi znajduje się kościół św. Józefa Oblubieńca NMP, drewniany, konstrukcji zrębowej. Wzniesiono go w latach 1773-75. Do 1951r. był kościołem parafialnym w Kolniczkach, po czym został przeniesiony do Boguszynka.

Boguszyn
Tuż obok XIX-wiecznego parku krajobrazowego i neogotyckiej bramy wjazdowej, stoi pałac z zabudowaniami folwarcznymi i rządcówką z tego samego okresu. Pałac ma charakter romantycznego neogotyku i był dawną siedzibą rodziny Sczanieckich.

Chocicza
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1391r. w okresie okupacji hitlerowskiej aktywną działalność we wsi prowadziła placówka AK „Nakło”. W parku wznosi się, zbudowany przez rodzinę Jouanne´ów w 1920r., pałac eklektyczny. Za odnowienie pałacu Kombinat PGR otrzymał w 1987r. nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki.